- vellera
- vellera f. Mujer que afeita o quita el vello a otras.
Diccionario de la lengua española. 2015.
Diccionario de la lengua española. 2015.
vellera — f. Mujer que se dedica a quitarles el vello a otras. * * * vellera. f. Mujer que afeita o quita el vello a otras … Enciclopedia Universal
CORACINA Vellera — Straboni κοραξὰ, dicebantur, quae Romam afferebantur ex Hispania. Ita enim is l. 3. de Hispania, καλλὴ δὲ ἐςθὴς πρότερον ἤρχετο, νῦν δὲ καὶ ἔρια μᾶλλον τῶ κοραξων. Ubi de lanis loquitur coloris coracini sive corvini, quae ex Hispania in Italiam… … Hofmann J. Lexicon universale
LANA — ex Gr. λῆνος post pelles, in vestium usum cessit: Hinc togae, tunicae, lacernae, et reliqua Quiritium vestimenta non nisi a pretio lanae auta colore Scriptoribus commendara legimus. Plin. l. 8. c. 47. Magna, inquit. et pecori gratia vel in… … Hofmann J. Lexicon universale
véllora — (Del lat. vellera, vedijas de lana.) ► sustantivo femenino TEXTIL Bolsa o motas que algunos paños tienen por el revés. * * * véllora (del lat. «vellĕra») f. Mota o nudillo que tienen a veces los *paños en el revés. * * * véllora. (Del lat.… … Enciclopedia Universal
MARINUM Vellus — in Glossis Πίννινον, de quo Tertullian. de Pall. c. 3. Nam et de mari vellera, quo muscosae lanositatis lautiores conchae comant: pinnae est scu conchae margaritiferae lana, quam ut hirsutam et villosam describunt prisci Scriptores, Androsthenes… … Hofmann J. Lexicon universale
NATIVA — priscis dicta, quae naturâ colorante essent tincta. Martial. l. 1. Epigr. 97. v. 8. Nativa semper habeas, et licet laudet Fuscos colores, galbinos habet mores. Hinc nativus color, pro fusco vel nigro. Nonius, Pullus color est, quem nunc Spanum… … Hofmann J. Lexicon universale
PARCAE — filiae Iovis ex Themide, an ex Nocte, Chao, Necessitate? etc. Deae fatales, humanae vitae stamina dispensantes. Dictae autem videntur Parcae a partu, teste Varrone, loc. cit. eo quod nascentibus hominibus bona malaque conferre censeantur. Sed… … Hofmann J. Lexicon universale
PATAVIUM — I. PATAVIUM Urbs in Ponto, sive Bithynia. Polmen hodie dicta. Aliter Claudiopolis. II. PATAVIUM civitas Italiae, recentiore nomine Padua appellata: vide ibi, Ampla et munita, sed non aeque culta, agri Patavini caput, Episcopalis sub Archiepiscopo … Hofmann J. Lexicon universale
PURPURA — proprie concha, cuius liquore olim vestes tingebantur. Cn. Mattius in Mimiambis, apud A. Gellium, l. 20. c. 9. Iam tonsiles tapetes ebrii fucô, Quos concha purpura imbuens venenavit. Dico, olim; quia Veterum Purpura nobis periit ut infra… … Hofmann J. Lexicon universale
TOMENTUM Circense — quod scil. in Circo vendebatur, memoratur Martiali, l. 14. Epigr. 160. Tomentum concisa palus Circense vocatur: Haec pro Leuconico stramina pauper emit. Ubi palus, sumitur pro arundine, iunco, ulva palustri, e qua tomentum fiebat; idem quibusdam… … Hofmann J. Lexicon universale