raja
41raja — 1 rajà sf. (4) TrpŽ, BŽ513 zool. plėšri jūrų žuvis (Raja clavata): Plokščios rajos baisiomis spygliuotomis uodegomis T.Ivan. Šiaurės Atlanto elektrinė raja gamina 60 voltų įtampos ir 60 amperų stiprumo srovę sp …
42rajá — {{#}}{{LM R32725}}{{〓}} {{SynR33516}} {{[}}rajá{{]}} ‹ra·já› {{◆}}(pl. rajás){{◇}} {{《}}▍ s.m.{{》}} Soberano de la India (país del sur asiático). {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del francés rajah. {{★}}{{\}}ORTOGRAFÍA:{{/}} Distinto de raja. {{#}}{{LM …
Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
43Raja — Ra|ja 〈[ dʒa] m. 6〉 Radscha; oV Rajah * * * Raja [ dʒa; Sanskrit »König«, »Fürst«], bis zur Unabhängigkeit Indiens Titel indischer Hindufürsten, in erhöhter Form Maharaja (»Großfürst«, Maharadscha); ferner Titel von Fürsten des Malaiischen… …
44raja — rajah ou raja (ra ja) s. m. Prince indien. ÉTYMOLOGIE Sanscr. raja, d un radical qui se retrouve dans le lat. regere, d où rex, roi …
45raja — 2 rajà sf. (4) gauja, ruja: Ans prisitiekė cielą rają šunų J …
46raja — or rajah noun Etymology: Hindi & Urdu rājā, from Sanskrit rājan king more at royal Date: 1555 1. an Indian or Malay prince or chief 2. the bearer of a title of nobility among the Hindus …
47raja — • rajoitus, edellytys, ehto, klausuuli, konditio, peruste, premissi, sopimuskohta, vaade, vaatimus • loppu, laita, loppupää, päätekohta, päätepiste, päätös, raja, reuna, ääri …
48raja — I ż I, DCMs. rai; lm D. rai zool. «Raja, drapieżna ryba z rzędu płaszczek o szerokim spłaszczonym ciele» II ż I, DCMs. rai 1. hist. «od XVII w. w imperium osmańskim, zwłaszcza na Bałkanach: chrześcijańska ludność chłopska płacąca wysokie podatki …
49raja — [ rα:dʒα:] (also rajah) noun historical an Indian king or prince. Origin from Hindi rājā, Sanskrit rājan king …
50Raja — n. (also rajah) hist. 1 an Indian king or prince. 2 a petty dignitary or noble in India. 3 a Malay or Javanese chief. Derivatives: rajaship n. Etymology: Hindi raja f. Skr. rajan king …