paro
11-paro — [dal lat. părus, dal tema di parĕre partorire, generare ]. Secondo elemento, atono, di agg. composti, in cui significa che genera, che partorisce o che ha partorito (oviparo, viviparo, primipara, ecc.) …
12paro — v. pari1 …
13paro — s. m. 1. [Informal] Ato de parar. 2. Quietação. • Confrontar: paru …
14paro — paro·don·ti·tis; …
15paro- — {{/stl 13}}{{stl 7}} cząstka rozpoczynająca wyrazy złożone, oznaczająca, że to, co nazywa druga część złożenia, występuje w paru egzemplarzach, jednostkach itp., np. {{/stl 7}}{{stl 8}}paroletni, parotomowy {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}} …
16‒paro — ‒paro, ra (Del lat. părus, de la raíz de parĭo, parir). elem. compos. Significa que pare , que se reproduce . Multípara …
17paro — see proa …
18Paro — I (Del lat. parus.) ► sustantivo masculino 1 ZOOLOGÍA Denominación que reciben algunas aves paseriformes de la familia de los páridos, con el pico recto y fuerte, alas redondeadas y cola larga. (Parus.) FRASEOLOGÍA paro carbonero ZOOLOGÍA Ave de… …
19paro — 1pà·ro s.m. TS ornit. uccello insettivoro del genere Paro, con becco corto, guance bianche e vertice della testa nero | con iniz. maiusc., genere della famiglia dei Paridi cui appartengono numerose specie diffuse in Africa, Asia ed Europa,… …
20paro — s m 1 Interrupción o suspensión súbita de la actividad de alguna cosa: un paro cardiaco, un paro respiratorio 2 Suspensión temporal del trabajo en una empresa, como señal de protesta por parte de sus trabajadores: un paro de protesta, un paro… …