montar
11montar — v. copular. ❙ «Son muy hombres y además, como no tienen agobios, montan muy a lo bravo, da gusto con ellos.» C. J. Cela, Mazurca para dos muertos. ❙ «Benicia [...] guarda la respiración y tú la montas como si estuviera muerta...» C. J. Cela,… …
12montar — mounta monter > Lo mau de tèsta monta pas pus aut que la bèstia prov. . Montar a chivau : monter à cheval. Montar de cavaucons : monter à califourchon. Remonter > Montar un relòtge, una mòstra : remonter une horloge, une montre. Croître… …
13montar — intransitivo y pronominal 1) subir. ≠ bajar, desmontar, descender. 2) cabalgar. intransitivo 3) importar, sumar, elevarse. Montar equivale, en las cuentas, a importar o subir una cantidad total las partidas diversas, unidas y juntas. 4) armar* …
14montar — tener sexo; realizar el coito; fornicar; cf. culiar, mandarse al pecho, mandar a guardar, afilarse, tirar, darse, dar huasca, pisar; mi amor, ¿quiere que me la monte? , lo único que le gusta al Fernando es montar; no piensa en nada más …
15montar una escena — montar un numerito …
16montar una escenita — montar un numerito …
17montar un número — montar un numerito …
18montar a la pura arruga — montar el toro sin espuelas ni pretal, aferrandose unicamente al cuero arrugado. Es una prueba maxima de valentia y destreza, propia del sabanero antiguo …
19montar con albarda — montar el toro utilizando albarda …
20montar copeteado — montar el caballo en pelo, aferrandose a la crin de la nuca …