cilicio

  • 51cilice — (si li s ) s. m. Ceinture de crin qu on porte sur la peau par mortification. Porter le cilice. Affliger son corps de cilices et de jeûnes. •   Mais d où vient cet air sombre, et ce cilice affreux, Et cette cendre enfin qui couvre vos cheveux ?,… …

    Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • 52BARDOCUCULLUS — utrum a BARDIS Galliae, an BARDAEIS Dalmatiae veniant, quaeri possit? Sed prius malim. Nam vocatur Santonicus. Santones autem in Galliis, Martial. l. 14. distich. 128. Gallia Santqnicô vestit te Bardocucullô. Et Iuvenal. Sat. 8. v. 145. Si… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 53CENTO — cum cilicio, confunditur Servio ad haec Virgiliana, l. 3. Georg. v. 312. Setasque comantes Castrorum in morem et miseris velamina nautis. Ait enim, quia de ciliciis poliuntur loricae et tegumtur tabulaeta turrium, ne iactis facibus ignis possit… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 54CILICIA — regio Asiae minoris notissima, inter Pamphyliam ad Occasum, Syriam ad Ortum, ac inter Taurum montem ad Boream, a Cappadocia separantem, et pelagus Cilicium ad Meridiem contenta. Caramam et Caramania propria vulgo, non Turcomania, ut scribit… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 55CILICICIUM — vestis gehus ex hircorum sive caprarum pilis contextum, quae tonsura quod primum in Cilicia instituta, facta inde appellatio est, ut Varro auctor est, l. 2. de R. R. in fine. Usus eorum potissimum in castris, item in navibus. Quo illud virgilii… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 56CINERES — I. CINERES apud Gentes, quae mortuos cremabant, in urnis. ollis, caccabis, urceis, ampullis, amphoris, cupis, orcis et aliis huiuscemodi vasculis, asservari solebant, uti hîc passim videre est, ubi de Cadaverum cura, Defunctus etc. Et quidem… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 57CROCUM seu CROCUS — CROCUM, seu CROCUS inter praecipua horrorum pratorumque decora, παρὰ τὸ εν κρύει θάλλειν, quod in frigores floreat, nomen nonnullis invenit. Floret enim sub Pleiade et paucos dies, Theophrast. de Plantis, l. 6. c. 6. Virgilio vero flos vernus est …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 58CUCULLUS — Graecae notationis, teste Salmasiô: Κόκκυς enim est galea, vel galerus, Hesych. unde Cucus, diminutiv. Cucullus et Cucullio, apud Capitolin. in Vero, c. 4. tegmen fuit capitis acuminatum in summo, uti vocis origo innuit; κόκκυς enim λόφον proprie …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 59HOSPITIUS — vir quidam Niceusis, qui tam austerae vitae fuisse traditur, ut antro inclusus perpetuo cilicio carnem maceraret, et corpus catenis ferreis vinctum contineret. Volaterr …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 60HYEMANTES — in Eccl. ver. Christiana dicti sunt, qui propter enormia delicta, non in Aedis sacrae porticum admittebantur cum aliis paenitentibus, sed foris, sub dio, omnibus aeris iniuriis expositi, stare cogebantur, cilicio induti et veniam ab intrantibus… …

    Hofmann J. Lexicon universale