cara
11Cara [1] — Cara, Maß, in Apulien so v.w. Stara …
12Cara [2] — Cara, 1) Insel, zu den Hebriden (Nordwestküste von Schottland) gehörig; 2) Insel, zur Orkneygruppe (Nordostküste von Schottland) gehörig …
13CARA — Classification and Ratings Administration Short Dictionary of (mostly American) Legal Terms and Abbreviations …
14CARA — nomen herbae seu radicis, apud Caesarem de Bello Civ. l. 3. e qua panes conficiebant eius milites, carotte hodie per diminutionem Gallis. Non dissimilem fuisse, imo congenerem pastinacis et daucis, constat ex Paulo Aegineta et Dioscoride; quorum… …
15Čȃra — ž naselje na Korčuli …
16cara — CARÁ, carále s.f. v. caro. Trimis de tavi, 13.09.2007. Sursa: DMLR …
17cará — s. m. 1. [Brasil] [Ictiologia] Gênero de peixes de água doce. 2. Inhame. 3. Dança campestre, espécie de fandango …
18Čara — Čȁra ž DEFINICIJA naselje na Korčuli, 797 stan …
19Cara — (Probablemente del gr. kara, cabeza.) ► sustantivo femenino 1 ANATOMÍA Parte delantera de la cabeza de las personas y de ciertos animales: ■ tiene la cara ovalada. SINÓNIMO faz rostro 2 Expresión del rostro: ■ ¡qué cara más simpática tiene!… …
20cara — s. desvergüenza, frescura, cinismo. ❙ «Hay que espabilarse, mi capitán, hay que tener arrestos y cara, mucha cara.» C. J. Cela, La colmena. ❙ «Hace falta mucha cara.» Ángel Palomino, Todo incluido. ❙ «¿Cómo iba a tener cara para explicármelo?»… …