caló
51calo- — cà·lo conf. var. → callo …
52caló — s m 1 Lengua de los antiguos gitanos españoles 2 Conjunto de vocablos, locuciones y algunos morfemas que constituyen buena parte del habla de los ladrones y otros maleantes, por la cual se reconocen entre sí e impiden parcialmente la comprensión… …
53Calo — Ca|lo [k...] vgl. ↑Kalo …
54Caló — ISO 639 3 Code : rmr ISO 639 2/B Code : ISO 639 2/T Code : ISO 639 1 Code : Scope : Individual Language Type : Living …
55calo — pl.m. cali …
56caló — sustantivo masculino argot*, jerga, jerigonza, lunfardo (Argentina), germanía …
57cało- — «pierwsza część wyrazów złożonych (zwykle przymiotników i rzeczowników), wskazująca na całkowitość, zupełność tego, co nazywa druga część złożenia, np. całoroczny, całostronicowy, całokształt, całopalenie» …
58calo — n.m. Basané (gitan ou beur) …
59calo — (G). Beautiful …
60calo — s. m. 1. calata, discesa, abbassamento □ (edil., costr.) assestamento CONTR. sollevamento, risalita 2. diminuzione, abbassamento, riduzione, attenuazione, affievolimento, alleggerimento, assottigliamento □ decurtazione, detrazione □ deperimento,… …