parada
101parada falluta — lunf. Igual que Parada fayuta …
102parada — 1) pop. Simulación (JAP.), ostentación, jactancia, petulancia, vanidad, exhibicionismo, fanfarronería// empaque, apostura (LS.), aspecto de una persona, apariencia, orgullo// baladronada (BRA.)// revista de tropas// lugar de venta o expendio de… …
103parada — pa|ra|da Mot Pla Nom femení …
104parádã — s. f., g. d, art. parádei; pl. paráde …
105parada — 1. Coś, ktoś jest nie od parady «coś, ktoś jest jakimś (kimś) nie tylko z nazwy, z pozoru, ale w rzeczywistości»: Ja też umiem czasem w mordę dać. Mam rączkę nie od parady. J. Iwaszkiewicz, Sława. 2. pot. Wchodzić, włazić komuś w paradę… …
106parada — sustantivo femenino 1) detención*, alto. ≠ marcha. 2) estación, estacionamiento*. 3) acaballadero, puesto. Hacen alusión al lugar destinado para el apareamiento de caballos, asnos, etc. 4) …
107parada — f. Acción de parar o detenerse …
108parada — ganado o yeguada recogidos por los sabaneros (ver). Generalmente esto se efectuaba en su propio dormidero …
109pārada — पारद …
110parada — …